From Russia with Love

Eigenlijk is het te sprookjesachtig voor woorden wat de Standaard kopt: de moord op Litvinenko heeft maar liefst 7,6 miljoen euro gekost. Hoe erg kun je iemand uit de weg willen ruimen? Ik geloof er alvast geen snars van. Om te beginnen zijn ze in Rusland nog lang niet aan de euro toe. De doorsnee Rus legt voor zijn geïmporteerde Stella nog steeds een handvol roebels op de kleffe toog en de zeldzame toerist die Rusland binnen raakt, stuurt zijn kaartje (met een lekke Siberische olieleiding erop) niet voor minder dan 30 kopeken naar huis.

Maar zelfs al hadden Litvinenko’s moordenaars zo’n astronomisch bedrag in euro’s verzameld, dan hadden ze het heus wel aan iets nuttigers uitgegeven. Brood bijvoorbeeld, of aardappelen. Want zijn de Russen niet straatarm? Het is nog geen jaar geleden dat een Rus met een kolossale gele ijspegel onder zijn braambesneus en een blauwe arbeidersoverall mij vastklampte. Hij trachtte verwoed zijn ‘echte zilveren’ munten met de beeltenis van Lenin erop te wisselen voor mijn ‘echte nikkel’ euro’s. “Of daarvoor”, walmde hij enthousiast toen hij mijn zakflacon in de smiezen kreeg. Ik gaf hem het kleine flesje dat ik gratis bij een fles Jägermeister gekregen had. Hij verdween met het kleinood in de ochtendmist. Als een ekster die trots terugvliegt naar zijn nest met een glimmend juweel in de klauwen – dik tegen de zin van zijn kroost die op een sappige worm hoopt.

Nee, Russen zijn brave mensen, zij hebben Litvinenko niet vermoord. Het lijkt mij heel eenvoudig waar we de daders dan wel moeten gaan zoeken. Er is maar één wereld waar een slordige zeven miljoen een kleinigheid is om iemand op te ruimen: de Westerse. Het land van Mercedes en Dollars, van Uncle Sam en John Bull. In het grondgebied van porno en burgers, dáár steekt het geld voor dit soort apenstreken. Bovendien zetten die volgevreten ‘democraten’ alles in het werk om rond Rusland een mysterieus, nucleair sfeertje te scheppen. Als we hun James Bond-films mogen geloven, heeft elke Rus een kleine kernreactor in de schuur en is Poetin een marionet van een guur allegaartje op hol geslagen organisaties en dolgedraaide despoten. Lenin is nog lang niet dood, maar werkt samen met Stalin en in het grootste geheim aan een meesterplan om het kapitalisme voorgoed onder de Russische sneeuwlaars te doen verdwijnen. Misselijke wetenschappers vangen er kinderen voor hun experimenten en Hitler was eigenlijk een ontspoorde Sovjet-creatie.

En wij, kinderen van de Muur, zijn zo geïndoctrineerd om dat te geloven. Met een minimum aan informatie wapent het onderwijs ons tegen het Rode Gevaar. Wanneer zullen ons de schellen eens van de ogen vallen? Wanneer zullen we eens inzien dat Rusland helemaal niet zo kwaad is als het lijkt en dat Poetin eigenlijk het beste met ons voorheeft? Poetin heeft gezegd dat hij en de zijnen niet achter de moord zitten. En Poetin is een eerbaar man. De schuld moeten wij gaan zoeken in het Westen, of in de lagere echelons van de KGB, waar Poetin zelf ook beschuldigend naar wijst. En Poetin is een eerbaar man.