Notes from a Rather Chilly Place 1

Tja, beste medestudenten, -erasmi, -twintigjarigen, -jnm'ers, -cafégeteisem, ...

Ziehier de eerste officiële nieuwsbrief uit Uppsala, de stad waar ik een jaar van mijn leven aan pure studie zal wijden. Misschien een korte introduktie tot Uppsala?

Juist, Uppsala is een pittoresk stadje, ongeveer 70 km ten noorden van Stockholm. Het landschap hier is eerder vlak, maar rotsachtig en bezaaid met naaldbomen. Op dit moment begint het er te schemeren rond 4 u 's morgens, en pas rond 11u is de zon echt onder. Maar de dagen worden snel korter. Koud is het hier zeker niet, maar er waait af en toe een ijzige noordenwind, dus een K-Way is zeker geen overbodige luxe. De stad is in zijn geheel ietwat kleiner dan Gent, maar vooral het centrum zelf is echt klein. Je bent er zo doorgewandeld. Ik heb hier de twijfelachtige eer om in een studentenhome aan de stadsrand te wonen, op precies 30 seconden wandelen van de vrije natuur. Op mijn ochtendwandeling daarnet zag ik zelfs een stel eekhoorns spelen op het pad - hoe idyllisch! 't Nadeel is dat je wel elke keer 12 minuten naar 't centrum moet rijden per bus. En die zijn hier niet goedkoop: 2 euro per rit. En een fiets vinden is niet echt een makkie hier, hoewel iedereen er een lijkt te hebben.

Wat ook niet makkelijk is, is eenzaam zijn in Uppsala. Met de enorme massa internationale studenten die hier rondlopen, verveel je je nooit. Elke avond is hier wel iets te doen, is het geen diner, dan is het wel een open pub, vieruurtje (fika), sportactiviteiten, zangavonden, pubcrawling, ... Of zelfs gangfeestjes. Het is hier blijkbaar de gewoonte om minstens 1 keer in de maand met je hele gang een feestje te geven, waarbij het gerstenat overvloedig vloeit. Maar zoals ik al zei, overal waar je gaat, of je er nu alleen heengaat of niet, je komt steeds wel iemand tegen die je een van de vorige dagen ontmoet hebt. Massa's Duitsers hier. Die zijn meestal stil, maar o-zo efficiënt en voorbereid op alles. Ze proberen vooral naburige kamers binnen te vallen, en soms moet je ze 's avonds uit je kamer spoelen. Maar ook Australiërs en Amerikanen, die herken je het makkelijkst aan het lawaai dat ze maken. De Fransen vormen ghetto's en weigeren veel andere talen te spreken. Datzelfde geldt ook voor de Britten, maar die kunnen met hun Engels natuurlijk overal terecht. Meestal luisteren zij in stilte naar het gejoel van hun transatlantische vrienden.

De Italianen zijn hoofdzakelijk dronken en staren naar al wat blond is. De Spanjaarden en de Italianen smeden onderlinge handelsbanden en schuwen geen geweld om af te dwingen wat ze nodig hebben. De Grieken maken constant flauwe lollen in het Engels dat ze langs geen kanten beheersen en willen hun koffie vooral niet uit een koffie-apparaat. De Zuid-Amerikanen en de Russen verhandelen stiekem drugs en sigaretten, de Walen roken ze en vormen ghetto's met de Fransen. De Oostblokkers maken onderling ruzie en lachen met de Amerikaan die een kruisteken slaat voor hij zijn maaltijd begint. De Zweden zijn er niet of proberen zich stiekem te mengen in het internationaal gepeupel. De Nederlanders drinken Heineken en de Belgen.. die zijn slechts met zijn zessen en mengen zich ook overal in. Hetzelfde geldt voor de Finnen, maar die vallen op door de kleurige bontjassenmode van dit jaar.

Wat meteen opvalt, zijn de openingstijden van alle winkels. Zo is de ICA, de lokale supermarkt, hier 7 dagen op 7 open, van 9am tot 11pm! Heel handig natuurlijk. En dat geldt ook voor de meeste zaken die met geld bezig zijn. Zoals banken, die kun je hier tenminste over de middag consulteren. Maar allerlei administratieve instellingen, zoals de post, hebben dezelfde irritante uurregelingen als in België, en zijn garanti dicht in het weekend.

Maar alles is hier zo verdomd geavanceerd! Als een bus (op biogas, wat had je gedacht) hier aan zijn bushalte komt, dan zakt ie een beetje door zijn rechterwielen, totdat zijn vloer mooi aansluit op het voetpad. Zodat mensen met hun armen vol met IKEA-zakken en -dozen, gemakkelijk de bus opkunnen. In elke winkel moet je wel ergens een ticketje nemen en wachtend op een LCD scherm kijken wanneer jij aan de beurt bent, waarna niet jij naar de winkelier, maar de winkelier naar jou gaat, en je ergens midden in de winkel je vraag stelt. Je komt ook geen enkel universiteitsgebouw binnen zonder kaart en code. En soms heb je daarbij ook nog eens een sleutel nodig!

Sorteren doen ze hier ook perfekt, maar aan energie denken ze niet echt. Zo zit er bijvoorbeeld geen stop in de afwasbak, ze verwachten dat je je afwas onder een lopende kraan doet. En er is ook geen lichtschakelaar om het licht in de gang uit te doen. Zo hebben de Zweden zelf ook niet de gewoonte om het lampje in de dampkap uit te doen als ze klaar zijn, het blijft soms dagen branden. Zelf je verwarming aanpassen gaat niet, dus als je je raam open wil zetten, is al dat stoken voor niets. En iedereen laat hier toch zijn deur open, dus...

Maar goed, het is hier net gestopt met regenen. Honderden kauwen zijn op zoek naar alles wat op de akkers te knabbelen ligt, en ik kan misschien de stad eens in om mijn verblijfsvergunning te regelen. Ik hou jullie zeker op de hoogte, misschien als er eens écht iets gebeurt :)

Groetjes

Sander
Sernandersväg 2:542
SE-752 61 Uppsala
Sweden

GSM nr in Zweden: 00 46 70 640 91 64