Chris DiBona

Ok. Het is al een tijdje dat ik hier nog geweest ben. Het een en ander houdt mij dan ook bezig: mijn thesis (die al jaren aansleept en waar nog steeds weinig hoopvolle berichten rond zijn), mijn plan om volgend jaar naar Berlijn te verhuizen met een paar medegermanisten, mijn daarmee conflicterende plan om zo snel mogelijk werk te zoeken en mijn stage bij De Standaard.

Vooral dat laatste zorgt voor heel wat gedonder. Plots ben ik gemakkelijk 12 uur per dag kwijt met naar Groot-Bijgaarden reizen, de tijd letterlijk wegtikken en terug naar Gent sporen. Eenmaal thuisgekomen heb ik enkel nog zin in een frisse pint en wat breinloos entertainment, zoals Overlord.

Vandaag kreeg ik de vraag of ik geïnteresseerd was in opensource. Mijn hart maakte een sprong en in de hoop dat ik de vrijheid zou krijgen om een flink dossier over opensource te maken riep ik ,,Ja!''. Iéts te vlug. Van de andere kant van mijn cubicle wordt mij een blad doorgeschoven. Ik lees het even en mijn hart, dat zonet nog in mijn keel zat van opwinding, bereidt zich voor op de lange val van 1,92m naar mijn schoenen. En dieper.

Donderdag komt Chris DiBona, de opensourcebons van Google naar Brussel. En daar wil hij graag een interviewtje weggeven. ,,Bestel maar een fotograaf en ga er donderdag naartoe.'' Help! Wat moet ik die mens allemaal vragen? Ik heb er nog geen flauw benul van, maar het betekent wel dat de stapel hooi op mijn vork gargantueske proporties begint aan te nemen. In elk geval hoop ik dat de mens een beter praat dan schrijft. Tot zijn interesses behoort dan misschien wel 'schrijven', ik vind zijn blogentries toch maar niets. Naast zijn alledaagse blog heeft hij ook een groene en een roze blog, waarop hij zijn schrijfseltjes zet. Je vraagt je toch af hoeveel werk zo'n 'Opensource-Manager bij Google' kan hebben.

Noodkreet: wie dit leest, en geïnteresseerd is in opensource (Stef, Valentijn?), stuur mij je vragen voor de heer DiBona. Ik zal ze met plezier stellen!