Het boek Jobs

Een betere versie van vorige keer.

Toen Steve Jobs in de jaren '90 teruggeroepen werd naar Apple om het zieltogende bedrijf terug uit de modder te krikken, had hij zijn masterplan klaar. Hij moest en zou van Apple een sekte maken en op een dag de wereld te domineren. En daarin is hij bijzonder goed aan het slagen. Vandaag marcheren duizenden bleke persoonlijkheden, melkachtiger nog dan het design van de iPod, over deze aarde en verkondigen de Jobs’ blijde boodschap. Ze zijn vervelender dan de getuigen van Jehova of Vlaams Belangers. Overal, op familiefeestjes, op het werk, in de klas lopen de Apple-zeloten zich opmerkelijk beter te voelen dan de andere genodigden.

Vind je mijn vergelijking met een sekte een beetje sterk? Laat mij er even Professor Etienne Vermeersch bijsleuren. Vermeersch stelde ooit een lijstje op met kenmerken die sektarische bewegingen karakteriseren.

Om te beginnen is er impalming: de mate waarin men een belangrijk deel van zijn leven, denken en handelen door de wereldbeschouwing laat bepalen. Wel, daar heb je als Macoliet je handen aan vol. Niet enkel ga je naar geen enkel feestje zonder je dure iPod, je moet ze ook nog eens snoevend laten zien aan de schare genodigden die zich als eksters om het glimmend goedje schaart. Thuis doe je je werk op je plexiglazen iMac en je beeldt je in dat het allemaal veel leuker en sneller gaat dan op een pc.

Groepsvorming is een tweede kenmerk. Een Applekerk bestaat bij mijn weten nog net niet, maar groepsvorming is onmiskenbaar aanwezig. Overal zijn ze aanwezig. Overal, niet alleen waar de meisjes zijn, maar ook op het werk, op straat, op de trein en op casual bijeenkomsten zitten ze. Ze voelen zich hartstikke uniek met Mac maar beseffen niet dat dat gevoel gesmeed wordt door een ’s werelds grootste marketingmachines, geolied met miljarden dollars. En dat een paar miljoen anderen zich nét zo uniek voelen.

De charismatische leider van de Apple apostelen is ongewtijfeld Steve Jobs himself. Jawel, de man met de toverhoed, de melkwitte iMagiër die ervoor zorgde dat Apple op magische wijze uit de dood herrees en nu het ene succes na het andere boekt. De man die een cultus propageert waarin iedereen zich even uniek voelt als zijn naaste. De man die voor zijn werk slechts 1 dollar salaris ontvangt, ascetisch leeft, veganistisch eet en altijd dezelfde kleren aanheeft. Zijn kruistocht is heilig! Binnenkort zullen de Macolieten de ongelovigen bevrijden en hen geven wat goed voor hen is – of ze tot in de eeuwigheid kwellen met hun gezanik. Jobs maakt de wereld straks beter door de ,,magische en revolutionaire’’ iPhone te schenken aan zij die van goeden wille zijn (en $500 kunnen missen). Het laat de Macoliet koud dat het eigenlijk de Duivel Gates is die deze wereld écht beter maakt door jaarlijks miljoenen aan liefdadigheid te schenken.

Ten slotte is er nog het proselitisme: de mate waarin de sekteleden proberen nieuwe mensen te werven. Wel, zoals hierboven al vermeld zijn Vlaams Belangers, de getuigen van Jehova en Macolieten in hetzelfde bedje ziek. Alleen weet een Vlaams Belanger nog waar hij mee bezig is en kun je een vervelende Jehovagetuige met een welgemikte trap van tussen je deur hengsten.

Voor mij is het duidelijk: Apple is een occulte sekte. Ook ik ben heel even een Macoliet geworden maar toen iemand vorig jaar mijn iPod stal, kon ik plots weer ademen. Misschien was ik eerst kwaad op de dief, maar nu ben ik hem eeuwig dankbaar om mij uit Jobs' mooi vormgegeven klauwen te redden.