Ik kan niet slapen

Bah ik kan niet slapen, en niets helpt. Dus wend ik me maar weer tot mijn verslavende bezigheid van eergisteren, bloggen, in de hoop daar soelaas te vinden. Tja, leven met ADHD is geen pretje. Eigenlijk is de ADHD op zich best leefbaar, ware het niet dat het je verhindert enige efficiënte en intellectuele prestaties neer te zetten. Maar verder kun je best functioneren met de afwijking. De ware boosdoener is het antigif tegen ADHD: de relatinepillen.

Drie keer per dag moet ik die ondingen slikken, drie keer twee, dat maakt zes tabletjes puur venijn per dag. Je kunt je dan misschien wel beter concentreren, en je werkt misschien niet iedereen op de zenuwen met je uitgelaten, altijd optimistisch en spastisch gedrag, maar de neveneffecten zijn minstens even irritant, misschien wat meer voor mezelf dan voor anderen.

Om te beginnen word ik er altijd lusteloos van, vaak chagrijnig en in het ergste geval diepbedroefd. Alle goesting in je sijpelt via je benen je lichaam uit en vaak ben ik dan erg prikkelbaar, waar mijn directe omgeving helemaal niet aan uit kan. Ten tweede heb ik geen eetlust meer. Wel honger, maar geen trek. Zelfs als mijn lievelingsgerecht op tafel komt, eet ik er slechts een minimale portie van en soms - uit beter weten - wurm ik achteraf nog een tweede bord naar binnen. Tenslotte lijd ik erdoor aan vreselijke slapeloosheid, zoals nu. En weinig slaap, dat maakt mij de volgende dag ook geen vriendelijker of geconcentreerder persoon, dus eigenlijk doen de neveneffecten van de relatine de beoogde effecten teniet. Eigenlijk ben ik nog het liefste mijn eigen vrolijke zelf, maar ja, in examen- of thesisperiodes kan ik me dat niet permitteren. Nog een dikke twee maand afzien dus.

Goed nieuws: ik heb een waterdichte methode gevonden om droog te kakken! Het is zó simpel, dat ik niet versta dat ik er niet eerder ben opgekomen, of dat niemand mij die suggestie eerder heeft gedaan, toen het onderwerp ter sprake kwam. Iedereen heeft het namelijk wel eens voor dat je na een uitgebreid middagmaal met koffie en desert achteraf, je in blijde verwachting naar het toilet begeeft om de Messias te verlossen. Maar wanneer deze onzacht op het wateroppervlak landt, wacht je een onaangename verrassing: je billen worden helemaal natgespat en je wéét wat het is, dat tegen je kaken opspat.. Gelukkig is deze rectale miserie sinds enkele weken verleden tijd. De truc bestaat erin om op voorhand één velletje WC-papier in het water te droppen. Dat ene velletje papier zal net genoeg zijn om de val van de drol te breken, zodat je even later een droge, glimlachende kont terug in je onderbroek kunt wringen.

Nog goed nieuws. Op Amazon.co.uk kun je prima tweedehands dingen kopen. Zowat alle artikelen die je er nieuw kunt kopen, worden er door individuen ook - in eBay-stijl - tweedehands aangeboden voor een soms belachelijk lage prijs. Zo heb ik er onlangs het boek The Surgeon of Crowthorne gekocht (een non-fictie roman over de Oxford English Dictionary, sounds like me?), voor 0,36 pond sterling. Daar komen natuurlijk wel nog 4 pond verzendingskosten bij, maar de Royal Mail werkt zo efficiënt (in 2 dagen had ik het op mijn thuisadres in België), dat het die prijs wel waard is. En nieuw kost het boek nog steeds 9,99 pond, dus heb ik alleen maar voordeel gedaan. Het boek ziet er overigens spiksplinternieuw uit, op een kleine plooi in de omslag na dan.

Voilà. Misschien ben ik blij dat dit wereldschokkende nieuws me van het hart is, en kan ik nu rust vinden. Of misschien moet ik eerst nog wat lichaamsoefeningen doen. Heh heh.

slaap zoet